Η δικηγόρος Άννα Ιωαννίδου αναλαμβάνει υποθέσεις που έχουν να κάνουν με:
Επικοινωνήστε μαζί της για οτιδήποτε κι αν αντιμετωπίζετε.
279/2019 ΕΙΡ ΘΕΣΣΑΛ (ΕΙΔΙΚΗ) ΑΚΥΡΩΣΗ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΓΙΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΑ ΜΙΣΘΩΜΑΤΑ-ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ Η ΠΡΟΣΚΟΜΙΣΗ Ε2 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ
10469/2019 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑ. (ΕΙΔΙΚΗ) ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΔΗΛΩΘΗΚΕ ΩΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ
(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ , Αρμενόπουλος 11/2018)
Προσβολή εκούσιας αναγνώρισης τέκνου. Η αντίθετη προς τη βιολογική αλήθεια θεμελίωση νομικής σχέσης πατρότητας αποτελεί προσβολή της προσωπικότητας του μη συμπράξαντος στην αναγνώριση ανδρός.
Η αγωγή περί προσβολής απευθύνεται κατά των προσώπων που συνέπραξαν στην εκούσια αναγνώριση, ενώ ενεργητικά νομιμοποιείται το τέκνο.
Δεκτή η αγωγή.
Αριθμός Απόφασης: 10469/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Γεωργία Τουτουντζή, Πρωτοδίκη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου, και από τη Γραμματέα Σοφία Τουμανίδου.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στις 11 Μαΐου 2018, για να δικάσει την υπόθεση, με αντικείμενο την αναγνώριση της ακυρότητας εκούσιας αναγνώρισης τέκνου, μεταξύ:
ΤΗΣ ΚΑΛΟΥΣΑΣ-ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: ... του ... κατοίκου ... Θεσσαλονίκης (οδός ...), με ΑΦΜ ... ενεργούσας ως ειδικής επιτρόπου του ανήλικου .... , που γεννήθηκε στις 27-5-2015, η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της Μαρίας Κολυβά (ΑΜΔΣΘ 10473), ατελώς δυνάμει της με αριθμό 2567/2016 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης περί παροχής νομικής βοήθειας σε πολίτες χαμηλού εισοδήματος. Η ως άνω δικηγόρος κατέθεσε προτάσεις.
ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) .... του ..., κατοίκου ... Θεσσαλονίκης (οδός ...), με ΑΦΜ ..., η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της `Αννας Ιωαννίδου (ΑΜΔΣΘ 9882), ατελώς δυνάμει της με αριθμό 876/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης περί παροχής νομικής βοήθειας σε πολίτες χαμηλού εισοδήματος, η οποία κατέθεσε προτάσεις και 2) .... του ... κατοίκου ... Θεσσαλονίκης, οδός .., με ΑΦΜ .. ο οποίος δεν παραστάθηκε.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης στο ακροατήριο και κατά την εκφώνησή της από το πινάκιο οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παρόντων διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Με τη διάταξη του άρθρου 1477 Α.Κ εισάγεται μία ειδική δυνατότητα προσβολής της εκούσιας αναννώρισης εκ μέρους ορισμένων προσώπων, ήτοι του τέκνου και υπό προϋποθέσεις των κατιόντων αυτού, του παππού ή της γιαγιάς της μητρικής ή, σε άλλη περίπτωση, της πατρικής γραμμής, εναντίον εκείνων που συνέπραξαν στην εκούσια αναγνώριση ή των κληρονόμων τους, με την οποία επιδιώκεται η ανατροπή της αναγνώρισης μόνον «για το λόγο ότι αυτός που δηλώθηκε ως πατέρας δεν είναι πραγματικά πατέρας» (αρ. 1477 παρ. 1 Α.Κ) και όχι για άλλο λόγο (π.χ. διότι αυτή δεν ανταποκρίνεται προς το περιουσιακό ή ηθικό συμφέρον του τέκνου). Η δυνατότητα αυτή αποτελεί δικαίωμα που ασκείται με αγωγή μέσα στις ειδικές προθεσμίες της διάταξης του άρθρου 1478 Α.Κ, κατά την ειδική διαδικασία που προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 614 Κ.Πολ.Δ. Ειδικότερα, όσον αφορά στους φορείς του δικαιώματος προσβολής της εκούσιας αναγνώρισης, κατ` άρθρο 1477 Α.Κ, αυτοί είναι, κατ` αποκλειστική απαρίθμηση, οι εξής: α) το τέκνο και σε περίπτωση θανάτου του ή (κατ` αναλογία) κηρύξεως του σε αφάνεια, οι κατιόντες αυτού, β) καθένας από τους γονείς της μητέρας, στην περίπτωση όπου αυτή κατά την αναγνώριση είχε πεθάνει ή (αναλογικώς) κηρυχθεί σε αφάνεια ή δεν είχε δικαιοπρακτική ικανότητα, όπως απαιτείται και` άρθρο 1477 παρ. 1 εδ. α` Α.Κ (στην περίπτωση αυτή η δήλωση έχει γίνει με μόνη την αναγνώριση του πατέρα κατ` άρθρο 1475 παρ. 1 εδ. β` Α.Κ ή κάποιου από τούς γονείς αυτού κατ` άρθρο 1475 παρ. 2 Α.Κ) και γ) εκείνος από τους γονείς του πατέρα που είχε αρνηθεί να προβεί στην αναγνώριση στην περίπτωση που σ` αυτήν είχε προβεί, λόγω θανάτου ή κήρυξης σε αφάνεια ή ανικανότητας για δικαιοπραξία του πατέρα, ο άλλος από τους δύο γονείς, κατ` άρθρο 1475 παρ. 2 Α.Κ. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι ο κύκλος των προσώπων αυτών είναι αρκετά περιορισμένος εν σχέσει με το προηγούμενο δίκαιο, κατά το οποίο, το ως άνω δικαίωμα είχαν η μητέρα, το τέκνο ή οι κληρονόμοι αυτού, καθώς και καθένας που είχε έννομο συμφέρον (υλικό ή ηθικό), δηλαδή κυρίως ο ίδιος ο αναγνωρίσας επικαλούμενος την αναλήθεια της πατρότητας, ο πραγματικός (φυσικός πατέρας του τέκνου, καθώς και οποιοσδήποτε ανιών ή άλλος συγγενές του αναγνωρίσαντος. Τα πρόσωπα αυτά δεν είναι πλέον, βάσει της νέας ρύθμισης, φορείς του δικαιώματος προσβολής της αναγνώρισης. Σκοπός του δραματικού αυτού περιορισμού των προσώπων που έχουν το δικαίωμα προσβολής της αναγνώρισης, κατ` άρθρο 1477 Α.Κ είναι η ανάγκη περιφρούρησης της οικογενειακής γαλήνης και ιδίως προστασίας του τέκνου από αγωγές που αποβλέπουν σε ιδιοτελείς σκοπούς (όπως λ.χ. κληρονόμων). Ωστόσο, ο νομοθετικός αυτός σκοπός έρχεται σε σύγκρουση με την ιδέα της βιολογικής αλήθειας, την οποία και παραμερίζει.. Για το λόγο αυτό αναζητήθηκαν και υποστηρίχθηκαν νομολογιακά δύο μεθοδολογικές κατευθύνσεις. Η πρώτη κατεύθυνση είναι αυτή της άσκησης αναγνωριστικής αγωγής περί ακυρότητας της εκούσιας αναγνώρισης, κατ` άρθρο 70 Κ.Πολ.Δ, με αίτημα την αναγνώριση της ακυρότητας της εκούσιας αναγνώρισης, από όποιον έχει έννομο συμφέρον, για το λόγο που προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 1477 παρ. 1 Α.Κ (βλ. αρθ. 614 παρ. 1 περ. ε` Κ.Πολ.Δ). Ωστόσο, η δυνατότητα αυτή είναι καθαρά δικονομική και ως τέτοια προϋποθέτει τη θεμελίωση της ακυρότητας στους κανόνες του ουσιαστικού δικαίου και ειδικότερα στις απαγορευτικές διατάξεις που εμπίπτουν στην έννοια της διάταξης του άρθρου 174 Α.Κ, όπως είναι οι διατάξεις των άρθρων 281 Α.Κ, 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος. Ειδικότερα, όσον αφορά στην εφαρμογή του άρθρου 281 Α.Κ πρέπει να αναφερθεί ότι στην πραγματικότητα η εκούσια αναγνώριση που έγινε χωρίς ο αναγνωρίσας να είναι πραγματικός πατέρας, δεν συνιστά κατάχρηση δικαιώματος του αναγνωρίσαντος, αφού ο τελευταίος ενήργησε έξω από τα πλαίσια οποιουδήποτε δικαιώματος, δηλαδή αυθαίρετα. Επομένως, οι προϋποθέσεις, για ευθεία εφαρμογή του άρθρου 281 Α.Κ δεν συντρέχουν. Συντρέχουν όμως οι προϋποθέσεις για αναλογική εφαρμογή της διάταξης αυτής και μάλιστα για δύο λόγους. Πρώτον, διότι η εκούσια αναγνώριση που έγινε χωρίς να ανταποκρίνεται στην βιολογική αλήθεια αποτελεί όχι κατάχρηση δικαιώματος αλλά κατάχρηση απλής δυνατότητας (φυσικής ευχέρειας), δηλαδή της δυνατότητας του προσώπου να ενεργεί ελεύθερα μέσα στα πλαίσια της έννομης τάξης, αφού ο αναγνωρίσας προβαίνοντας στην αναγνώριση, ενήργησε μεν ελεύθερα ασκώντας έννομη δυνατότητα του, αλλά κατά κατάχρηση της δυνατότητας αυτής. Και δεύτερον, διότι η εκούσια αναγνώριση που έγινε χωρίς να ανταποκρίνεται στη βιολογική αλήθεια αποτελεί και κατάχρηση θεσμού, ήτοι του θεσμού της πατρότητας και κατά συνέπεια και του θεσμού της οικογένειας, που προστατεύεται μάλιστα και συνταγματικά (αρθ. 21 παρ.1 Σ). Κατ` αναλογική εφαρμογή του άρθρου 281 Α.Κ η κατάχρηση θεσμού απαγορεύεται, εάν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν τα χρηστά ήθη και ο κοινωνικός σκοπός του θεσμού. Έννομη συνέπεια της κατάχρησης, τόσο της απλής δυνατότητας όσο και του θεσμού της πατρότητας, είναι ότι η εκούσια αναγνώριση που έγινε χωρίς ο αναγνωρίσας να είναι πραγματικός πατέρας, είναι, ως δικαιοπραξία που αντίκειται σε απαγορευτική διάταξη νόμου, άκυρη. Αλλά η εκούσια αναγνώριση που έγινε χωρίς ο αναγνωρίσας να είναι πραγματικός πατέρας αντίκειται επίσης και στα άρθρα 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος, που αποτελούν επίσης απαγορευτικές διατάξεις κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 174 Α.Κ, από την άποψη ότι απαγορεύουν την μέσω δικαιοπραξίας προσβολή της αξίας του ανθρώπου και της προσωπικότητας του, διότι πράγματι η αντίθετη προς τη βιολογική αλήθεια θεμελίωση νομικής σχέσης πατρότητας αποτελεί προσβολή της προσωπικότητας του μη συμπράξαντος στην αναγνώριση ανδρός και εμφανιζόμενου σε οικογενειακή κατάσταση διαφορετική από εκείνη στην οποία πράγματι βρίσκεται. Έννομη συνέπεια της αντίθεσης αυτής της εκούσιας αναγνώρισης προς τις εν λόγω συνταγματικές απαγορευτικές διατάξεις είναι και εδώ η ακυρότητα της εκούσιας αναγνώρισης κατ` άρθρο 174 ΑΚ. Υπό τις συνθήκες αυτές εμφανίζεται τώρα και ένας νέος πρόσθετος λόγος ακυρότητας: Η αντίθεση της εκούσιας αναγνώρισης, που έγινε χωρίς να ανταποκρίνεται στη βιολογική αλήθεια, προς τους απαγορευτικούς κανόνες τόσο του άρθρου 281 Α.Κ όσο και των άρθρων 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 Σ είναι τόσο ισχυρή, ώστε δεν αποκλείεται ανάλογα με τις συνθήκες της περίπτωσης και ιδίως τον σκοπό και τα ελατήρια του αναγνωρίσαντος να συνιστά ταυτόχρονα και αντίθεση προς τα χρηστά ήθη, με αποτέλεσμα η εκούσια αναγνώριση να είναι τότε άκυρη και κατ` άρθρο 178 Α.Κ. Η δεύτερη κατεύθυνση είναι αυτή της αναλογικής εφαρμογής του άρθρου 1477 Α.Κ, προς το σκοπό επίσης διεύρυνσης του κύκλου των προσώπων που θα δικαιούνται να προσβάλουν την εκούσια αναγνώριση. Και στις δύο ως άνω περιπτώσεις, ήτοι της αντίθεσης της εκούσιας αναγνώρισης σε απαγορευτικούς κανόνες του ουσιαστικού δικαίου και στην άσκηση για το λόγο αυτό αναννωριστικής της ακυρότητας αγωγή όσο και της αναλογικής εφαρμογής του άρθρου 1477 Α.Κ, μεταξύ των προσώπων που εμπίπτουν στο διευρυμένο κύκλο είναι και ο αναγνωρίσας πατέρας, εφόσον όμως δεν συνέπραξε στην αναγνώριση λόγω αφάνειας ή ελλείψεως δικαιοπρακτικής ικανότητας (βλ. αρθ. 1474 παρ. 2 Α.Κ), ανεφάνη όμως ή ανέκτησε τη δικαιοπρακτική ικανότητα του μετά την αναγνώριση (Απ. Γεωργιάδη - Μ. Σταθόπουλου ΕρμΑΚ, τομ. VII, Οικογενειακό Δίκαιο, αρθ. 1477 - 1478, σελ. 616 εττ., Β. Βαθρακοκοίλη, ΕΡΝΟΜΑΚ, τομ. Δ`, Οικογενειακό Δίκαιο, αρ. 1477, σελ. 650 εττ. ΠΠρΡοδ 327/2005 ΝΟΜΟΣ).
Περαιτέρω, όταν την αγωγή για την προσβολή της εκούσιας αναγνώρισης ασκεί το τέκνο ή οι κατιόντες του (ΑΚ 1477 παρ.1), αυτή πρέπει να απευθύνεται κατά των προσώπων που συνέπραξαν στην εκούσια αναγνώριση, δηλαδή κατά του πατέρα ή των γονέων του που έκαναν τη δήλωση και ενδεχομένως κατά της μητέρας που συναίνεσε (ΚΠολΔ 609 παρ.4). Τα παραπάνω πρόσωπα συνδέονται μεταξύ τους με δεσμό αναγκαστικής ομοδικίας, διότι μόνο από κοινού μπορούν να εναχθούν (ΚΠολΔ 76 παρ.1). Εφόσον η αγωγή δεν στρέφεται κατά όλων των προσώπων που νομιμοποιούνται παθητικά, απορρίπτεται ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης (Απόστολος Γεωργιάδης, Οικογενειακό Δίκαιο, Β` έκδοση, σελ. 500). Εξάλλου, όπως προκύπτει από το συνδυασμό των άρθρων 76 παρ. 1 και 501 ΚΠολΔ, σε περίπτωση αναγκαστικής ομοδικίας, δικαίωμα να ασκήσει αιτιολογημένη ανακοπή ερημοδικίας κατά της απόφασης που εκδόθηκε παρά την απουσία του έχει ο αναγκαίος ομόδικος που ήταν απών από τη δίκη, έστω και αν αυτός σύμφωνα με την πρώτη από τις διατάξεις αυτές θεωρείται ότι αντιπροσωπεύθηκε στη δίκη από τους παρόντες αναγκαίους ομοδίκους του, αφού προϋπόθεση για την εν λόγω αντιπροσώπευση είναι να είχε αυτός κλητευθεί νόμιμα στη δίκη. Το έννομο συμφέρον του απόντος ομοδίκου να ασκήσει κατά της απόφασης που εκδόθηκε ερήμην του ανακοπή ερημοδικίας ως και τις προϋποθέσεις του παραδεκτού αυτής, κρίνει μόνο το δικαστήριο που δικάζει την ανακοπή ερημοδικίας, το οποίο κρίνει και τη βασιμότητα των λόγων της ανακοπής. Στην περίπτωση αυτή αρκεί η καταβολή ενός παράβολου, αφού κατ` άρθρο 76 παρ. 4 του ίδιου Κώδικα, η άσκηση ενδίκου μέσου, όπως είναι και η ανακοπή ερημοδικίας, από κάποιον από τους ομοδίκους έχει αποτέλεσμα και για τους άλλους (ΑΠ 285/2017, ΑΠ 855/2015, ΑΠ 2146/2013, ΑΠ 764/2009, ΑΠ 1135/1993, ΕφΠειρ 111/2016 ΝΟΜΟΣ, Μ. Μαργαρίτης/Α. Μαργαρίτη, Ερμηνεία ΚΠολΔ,2012, τόμος I, άρθρο 76, σελ. 162). Τέλος, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 592 παρ. 2 και 597 ΚΠολΔ, όπως τα προμνησθέντα άρθρα ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με το Ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α`87/23-7-2015), συνάγεται ότι και στις διαφορές που αναφέρονται σε σχέσεις γονέων και τέκνων, οι οποίες εκδικάζονται κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, η ομολογία λαμβάνεται υπόψη σε συνδυασμό με τις άλλες αποδείξεις και εκτιμάται ελεύθερα.
Με την από 27-11-2017 και με γενικό/ειδικό αριθμό κατάθεσης ../../28-11-2017 κλήση της ενάγουσας κατά των καθών η κλήση- εναγομένων, νομίμως επαναφέρεται προς συζήτηση, μετά την έκδοση της υπ` αριθμό 13595/2017 μη οριστικής απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, η οποία διέταξε τη διεξαγωγή ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, η με αριθμό κατάθεσης ../5-9-2016 αγωγή της με την οποία αυτή ζητεί, ως ειδική επίτροπος του ανηλίκου υιού των εναγομένων, την αναγνώριση της ακυρότητας της με αριθμό ...-6-2015 πράξης εκούσιας αναγνώρισης τέκνου γεννηθέντος εκτός γάμου, ενώπιον της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης ...., για τον λόγο ότι η δήλωση του δεύτερου εναγομένου για εκούσια αναγνώριση του εκπροσωπούμενου από αυτήν ανηλίκου δεν ανταποκρίνεται στη βιολογική αλήθεια, καθόσον ο δεύτερος εναγόμενος δεν είναι ο βιολογικός πατέρας του τελευταίου. Η αγωγή αυτή παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών που αναφέρονται στις σχέσεις γονέων και τέκνων (άρθρο 18 αρ. 1, 22, 592 παρ.2, 606 επ. σε συνδυασμό με 591 ΚΠολΔ), είναι δε νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1477 και 1478 ΑΚ και πρέπει να εξεταστεί ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από τη με αριθμό .../22-9-2016 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της Περιφέρειας του Εφετείου Θεσσαλονίκης με έδρα το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ...., την οποία νόμιμα προσκομίζει και επικαλείται η ενάγουσα, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής με πράξη ορισμού δικασίμου για τη δικάσιμο της 3-2-2017, οπότε αυτή συζητήθηκε και εκδόθηκε η με αριθμό 13595/2017 μη οριστική απόφαση του παρόντος δικαστηρίου, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στον εναγόμενο, ο οποίος δεν παραστάθηκε. Περαιτέρω, από τη με αριθμό .../7-3-2018 έκθεση επίδοσης της ίδιας ως άνω δικαστική επιμελήτριας, την οποία νόμιμα προσκομίζει και επικαλείται η ενάγουσα, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της κλήσης με πράξη ορισμού δικασίμου για τη σημερινή δικάσιμο της 11-5-2018, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στον ίδιο τον εναγόμενο. Επομένως, εφόσον αποδεικνύεται η νομότυπη επίδοση της υπό κρίση αγωγής και κλήσης στον απολειπόμενο δεύτερο εναγόμενο και αυτός δεν παραστάθηκε στην παρούσα δικάσιμο, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του σχετικού πινακίου (βλ. τα πρακτικά), αντιπροσωπεύεται πλασματικά στην παρούσα δίκη από την παριστάμενη αναγκαίο ομόδικό του, ήτοι την πρώτη εναγόμενη, σύμφωνα και με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω στην οικεία νομική σκέψης της παρούσας.
Στην προκειμένη περίπτωση, από τις ανωμοτί καταθέσεις της ενάγουσας και της πρώτης των εναγομένων, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου κατά τη δικάσιμο της 3-2-2017 και περιέχονται στα ταυτάριθμα με τη με αριθμό ../2017 απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, την από 10-5-2018 έκθεση πραγματογνωμοσύνης της Βιοχημικού-Αστυνόμου Β` ...., που κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος δικαστηρίου με αριθμό ...10-5-2018 και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι μετ` επικλήσεως προσκομίζουν, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η πρώτη των εναγομένων γέννησε στη Θεσσαλονίκη στις 27-5-2015 ένα άρρεν τέκνο, που πήρε αργότερα το όνομα ...., χωρίς να είναι παντρεμένη, καθόσον διατηρούσε επί οκταετία ερωτική σχέση με άνδρα ο οποίος ήταν έγγαμος. Για τον λόγο αυτό και για να μην δηλωθεί το ανήλικο τέκνο ως αγνώστου πατρός, φοβούμενη η μητέρα του ότι θα στιγματιζόταν κοινωνικά, ο δεύτερος εναγόμενος, στενός φίλος και συγκάτοικος της τελευταίας, της πρότεινε να αναγνωρίσει εκείνος το τέκνο, μολονότι δεν ήταν δικό του, αφού δεν είχε ερωτικές σχέσεις με την πρώτη εναγόμενη. Μετά την γέννηση του τέκνου, το οποίο εκπροσωπείται στην παρούσα δίκη από τη διορισθείσα με τη με αριθμό 5318/2016 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας) ειδική επίτροπο αυτού, και μολονότι ο δεύτερος εναγόμενος γνώριζε ότι αυτό δεν ήταν γνήσιο δικό του τέκνο, με τη με αριθμό .../2-6-2015 πράξη εκούσιας αναγνώρισης τέκνου γεννηθέντος εκτός γάμου, ενώπιον της Συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης ...., προέβη στην εκούσια αναγνώριση αυτού ως γνήσιο δικό του τέκνο. Στη πράξη αυτή της αναγνώρισης, άλλωστε, συναίνεσε και η μητέρα του τέκνου, πρώτη εναγόμενη, με δήλωσή της ενώπιον της συντάξασας την πράξη αυτή Συμβολαιογράφου. Τα πραγματικά αυτά περιστατικά συνομολογούνται και από την παριστάμενη πρώτη εναγόμενη, η ομολογία δε αυτή εκτιμάται ελεύθερα από το Δικαστήριο, συνδυαζόμενη με τις λοιπές αποδείξεις που τέθηκαν υπόψη του Δικαστηρίου. Περαιτέρω με την ανωτέρω αναφερόμενη με αριθμό 13595/2017 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού διατάχθηκε πραγματογνωμοσύνη και διορίσθηκε πραγματογνώμονας η ...., Αστυνόμος Β- Βιοχημικός, προκειμένου με τη λήψη αίματος από τον δεύτερο εναγόμενο και το ανήλικο τέκνο της πρώτης εναγόμενης και την εξέτασή τους με την μέθοδο της υβριδοποίησης DNA με RNA, να γνωμοδοτήσει αν ο δεύτερος εναγόμενος είναι ο φυσικός πατέρας του εν λόγω τέκνου. Η πραγματογνωμοσύνη όμως που διατάχθηκε δεν κατέστη δυνατό να διεξαχθεί, διότι ο δεύτερος εναγόμενος δεν εμφανίσθηκε σε καμία από τις ορισθείσες συναντήσεις (7-11-2017 και 20-3- 2018) ενώπιον της ως άνω πραγματογνώμονος, προκειμένου να δώσει βιολογικό υλικό, καίτοι κλητεύθηκε νομίμως και εμπροθέσμως (άρθρο 607 παρ. 3 ΚΠολΔ) να παραστεί (βλ. τις με αριθμούς .../27-10-2017 και .../7-3- 2018 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της Περιφέρειας του Εφετείου Θεσσαλονίκης με έδρα το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ..... και την από 10-5-2018 έκθεση της πραγματογνώμονος, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αύξοντα αριθμό ../2018, στην οποία αναφέρεται ότι αυτή δεν κατέστη εφικτή λόγω της μη προσέλευσης του δεύτερου εναγόμενου). Η αδικαιολόγητη άρνηση του τελευταίου εκτιμάται ελεύθερα, σε συνδυασμό με τις λοιπές αποδείξεις και δεν αποτελεί αμάχητο τεκμήριο για την πατρότητα ή μη αυτού (δεύτερου εναγομένου), όμως από αυτήν και σύμφωνα με το άρθρο 607 παρ. 1 ΚΠολΔ θεωρούνται ότι έχουν αποδειχθεί οι ισχυρισμοί του ενάγοντος (βλ. Ολ.ΑΠ 32/1990, ΠΠρΑΘ 3569/2011, Νόμος).
Ενόψει όλων των ανωτέρω, αποδεικνύεται ότι ο ...., που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 27-5-2015, δεν τυγχάνει γνήσιο τέκνο του αναγνωρίσαντος αυτόν εκουσίως, δεύτερου εναγόμενου. Εξάλλου το γεγονός αυτό, ότι ο πρώτος εναγόμενος δεν είναι ο βιολογικός πατέρας του αναγνωρισθέντος από αυτόν ανηλίκου τέκνου προσεπιβεβαιώνεται από την ομολογία της πρώτης εναγόμενης, η οποία εκτιμάται ελεύθερα από το παρόν Δικαστήριο σε συνδυασμό με τις λοιπές αποδείξεις (άρθρο 597 ΚΠολΔ), ήτοι από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η ενώπιον του δικαστηρίου τούτου ανωμοτί κατάθεση της ενάγουσας-ειδικής επιτρόπου του ανηλίκου τέκνου, από την οποία αποδεικνύεται ότι ο δεύτερος εναγόμενος, κατά το χρόνο υπογραφής από αυτόν της εν λόγω πράξης εκούσιας αναγνώρισης του τέκνου της πρώτης εναγόμενης, γνώριζε και ο ίδιος ότι το τέκνο αυτό δεν είναι γνήσιο δικό του παιδί. Ως εκ τούτου, η εμπεριεχόμενη στη με αριθμό ../2-6-
2015 πράξη εκούσιας αναγνωρίσεως τέκνου της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης ...., δήλωσή του δεύτερου εναγόμενου δεν ανταποκρίνεται στη βιολογική αλήθεια και, επομένως, το εκπροσωπούμενο από την ενάγουσα ειδική επίτροπο αναγνωρισθέν από αυτόν τέκνο δικαιούται σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας να προσβάλλει την εκούσια αναγνώρισή του που έγινε από τον δεύτερο εναγόμενο για τον λόγο ότι αυτός δεν είναι πραγματικά ο βιολογικός του πατέρας.
Κατ` ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αγωγή και ως ουσιαστικά αβάσιμη και να αναγνωριστεί ότι είναι άκυρη η εκούσια αναγνώριση της πατρότητας του ανηλίκου τέκνου της πρώτης εναγομένης, που γεννήθηκε στις 27-5-2015 και φέρει το όνομα ...., η οποία έγινε με δήλωση του δεύτερου εναγομένου, που εμπεριέχεται στην υπ` αριθμό ../2-6-2015 πράξη εκούσιας αναγνωρίσεως τέκνου της Συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης ..... Δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται ελλείψει σχετικού αιτήματος. Τέλος, πρέπει να οριστεί παράβολο για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της απόφασης αυτής από τον δεύτερο εναγόμενο, καθόσον, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην ανωτέρω οικεία νομική σκέψη, ο απών ομόδικος, αν και θεωρείται ότι αντιπροσωπεύεται από τους παριστάμενους αναγκαίους ομοδίκους του, έχει δικαίωμα να ασκήσει ανακοπή ερημοδικίας, το δε έννομο συμφέρον του κρίνεται μόνο από το δικαστήριο του ενδίκου μέσου.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο ανακοπής ερημοδικίας, για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας από τον δεύτερο εναγόμενο, στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250,00) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι είναι άκυρη η εκούσια αναγνώριση της πατρότητας του ανηλίκου τέκνου της πρώτης εναγομένης, που γεννήθηκε στις 27-5-2015 και φέρει το όνομα .... η οποία έγινε με δήλωση του δεύτερου εναγόμενου, που εμπεριέχεται στην υπ` αριθμό .../2-6-2015 πράξη εκούσιας αναγνωρίσεως τέκνου γεννηθέντος εκτός γάμου της Συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης ....
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στη Θεσσαλονίκη, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 9 Ιουλίου 2018.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μ.Δ.
17316/2019 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ (ΕΙΔΙΚΗ) ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΕΚΝΟΥ -ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΓΑΜΙΑΙΑΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ
17316/2018 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ (ΕΙΔΙΚΗ)
(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ , Αρμενόπουλος 11/2018)
Αγωγή ανάθεσης επιμέλειας και καταβολής διατροφής σε ανήλικο τέκνο και πρώην σύζυγο.
Το συμφέρον του τέκνου ως κριτήριο ανάθεσης της γονικής μέριμνας.
Αξιολόγηση εισοδημάτων γονέων για τον καθορισμό της διατροφής.
Συνυπολογισμός προσωπικών υπηρεσιών του έχοντος την επιμέλεια του τέκνου.
Η αξίωση διατροφής του συζύγου μετά την λύση του γάμου, συνιστά νέα αξίωση, η ικανοποίηση της οποίας
απαιτεί την άσκηση νέας αγωγής. Συνεισφορά στην διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης.
Ένσταση ελαττωμένης διατροφής. Διάσπαση έγγαμης συμβίωσης από λόγους που αφορούν και τους δυο συζύγους.
Εν προκειμένω, παρά το ότι η ενάγουσα είναι άνεργη, δεν κρίνεται ότι βρίσκεται σε οικονομικά ασθενέστερη θέση σε σχέση
με τον εναγόμενο. Αβάσιμο το αίτημα καταβολής διατροφής στην ενάγουσα. Δεκτή εν μέρει.
Αριθμός απόφασης: 17316/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟ ΓΑΜΟ ΚΑΙ
ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Αλεξάνδρα Πολύζου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου, και από τη Γραμματέα Ανδρομάχη Παπάζογλου.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριό του, στις 12 Μαρτίου 2018, για να δικάσει τη με αριθμό καταθέσεως ../../2018 αγωγή, με αντικείμενο την οριστική ανάθεση επιμέλειας ανηλίκου τέκνου, την διατροφή εν διαστάσει συζύγου, και τη διατροφή ανηλίκου τέκνου μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: ....... του ....., κατοίκου Θεσσαλονίκης (οδός ..... αριθμ. ...), με ΑΦΜ ...., για τον εαυτό της και για λογαριασμό της ανήλικης θυγατέρας της ..... του ..., η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου της Σπόρου Αδαμίδη (AM 4035)
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: ......... του ....., κατοίκου Θεσσαλονίκης (οδός ...αριθμ. ...), με ΑΦΜ ...., ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου του Άννας Ιωαννίδου, (AM 9882)
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ δημόσια συζήτηση της υποθέσεως, κατά την εκφώνησή της από τη σειρά του οικείου πινακίου, παραστάθηκαν οι διάδικοι, όπως σημειώνεται παραπάνω, οι δε πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημοσίας συνεδριάσεως και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 1511, 1513, 1514 του ΑΚ, συνάγεται ότι η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου, όπως αυτή προσδιορίζεται από τις διατάξεις των άρθρων 1510 και 1518 του ΑΚ και περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου του, τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπησή του, ασκείται από τους γονείς του από κοινού. Επί διακοπής όμως της έγγαμης συμβίωσης, οπότε ανατρέπονται οι συνθήκες της οικογενειακής ζωής και δημιουργείται χωριστή εγκατάσταση των γονέων, αποκλειστικός οδηγός της δικαιοδοτικής κρίσης του δικαστηρίου, το οποίο και καλείται, σε περίπτωση διαφωνίας τους, να αποφασίσει σχετικά με τη γονική μέριμνα των ανηλίκων τέκνων τους, πρέπει να είναι το συμφέρον των τελευταίων, χωρίς να επιδρά στη λήψη της απόφασής του, αυτοτελώς, κανένας από τους διαφορετικούς, ενδεχομένως, βασικούς παράγοντες που συνοδεύουν το πρόσωπο καθενός των γονέων (ΕφΘεσ 1954/2007 αδημ.). Ακόμη, από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489, 1493 και 1497 του ΑΚ, προκύπτει ότι οι γονείς έχουν την υποχρέωση να διατρέφουν από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, τα ανήλικα τέκνα τους, εφόσον αυτά δεν έχουν εισοδήματα από περιουσία ή πόρους από εργασία που να επαρκούν για τη διατροφή τους. Το μέτρο της διατροφής των ανηλίκων τέκνων προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες τους, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής τους, η δε ανάλογη διατροφή τους περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρησή τους και επιπλέον τα έξοδα για την ανατροφή, καθώς και την επαγγελματική και την εν γένει εκπαίδευσή τους (ΑΠ 823/2000 ΕλλΔνη 41.1597, ΕφΘεσ 1954/2007 αδημ., ΕφΠειρ 155/2004 ΕλλΔνη 2005.1518). Για να καθοριστεί το ποσό της δικαιούμενης διατροφής αξιολογούνται, κατ` αρχήν, τα εισοδήματα των γονέων από οποιαδήποτε πηγή και στη συνέχεια προσδιορίζονται οι ανάγκες του τέκνου, καθοριστικό δε στοιχείο είναι οι ανάγκες ζωής του, χωρίς να ικανοποιούνται οι παράλογες αξιώσεις. Εκείνος που έχει την επιμέλεια του ανηλίκου, μπορεί να συνυπολογίσει οτιδήποτε συνδέεται με την πραγματική διάθεση χρημάτων για τις ανάγκες του τέκνου, καθώς και την προσφορά των προσωπικών υπηρεσιών για την περιποίηση και φροντίδα του, που είναι αποτιμητές σε χρήματα και άλλες παροχές σε είδος, που συνδέονται με τη συνοίκηση, η αποτίμηση των οποίων μπορεί να συνυπολογιστεί για τη διατροφή του ανηλίκου τέκνου (ΑΠ 884/2003 ΕλλΔνη 47.117, ΕφΘεσ 1954/2007 αδημ.) Από τις διατάξεις των άρθρων 1389, 1390, 1391 και 1493 του Α.Κ. προκύπτει ότι οι σύζυγοι έχουν αμοιβαία υποχρέωση για διατροφή τους, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, ανεξάρτητα του αν ο ένας από αυτούς είναι εύπορος και ο άλλος άπορος, το μέτρο δε της διατροφής καθενός από αυτούς προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής. Η αξίωση διατροφής λόγω διακοπής της έγγαμης συμβίωσης παύει για τον δικαιούχο σύζυγο αφότου λυθεί αμετακλήτως ο μεταξύ αυτού και του υποχρέου γάμος. Η μετά την αμετάκλητη λύση του γάμου αξίωση του συζύγου προς διατροφή από τον άλλο, σύμφωνα με το άρθρο 1442ΑΚ, συνιστά νέα διαφορετική αξίωση, η ικανοποίηση της οποίας απαιτεί την άσκησης άλλης νέας αγωγής, διότι οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες παρέχεται διατροφή μετά το διαζύγιο, αποσυνδέονται από το θέμα της υπαιτιότητας και γεννάται όταν δικαιολογείται από κοινωνικούς λόγους, όταν ο άλλος αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες διατροφής του από τα εισοδήματα, την εργασία και την περιουσία του, ώστε να μην μείνει αβοήθητος (ΑΠ 1473/90 Ελλ.Δ. 33.129, ΕΑ 2209/02 Ελλ.Δ. 43.1452). Η μικρότερη συνεισφορά κατά την διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης, ως προϋπόθεση της αξίωσης διατροφής από το δικαιούχο σύζυγο μετά την διάσπαση αυτής, τίθεται σε κάθε περίπτωση ως αναγκαίος όρος αυτής, καθώς δικαιούχος διατροφής μετά την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης, τυγχάνει κατ` άρθρο 1391ΑΚ, μόνο εκείνος ο σύζυγος, ο οποίος υπό τους όρους της έγγαμης συμβίωσης όφειλε τη μικρότερη συνεισφορά. Συνεπώς, ο μετέχων, βάσει της οικονομικής δυνατότητας αυτού, στα βάρη του γάμου με ποσό μικρότερο του ποσού συμμετοχής του άλλου συζύγου θα δικαιούται στην περίπτωση της διακοπής της έγγαμης συμβίωσης, διατροφής από τον τελευταίο, αφού και κατά τη διάρκεια του γάμου απολάμβανε αυτός μέρος από τα εισοδήματα του άλλου, Ανάλογα θα υπολογιστεί και το ποσό των αξιούμενης από τον «δικαιούχο» σύζυγο διατροφής, καθώς βάσει αυτής της μικρότερης συνεισφοράς του δικαιούχου συζύγου κατά την έγγαμη συμβίωση και μετά από αφαίρεση από την μεγαλύτερη συνεισφορά του άλλου συζύγου, θα προκύψει το ποσό της αιτούμενης διατροφής ( ΕφΠατρ. 87/2008 ΝΟΜΟΣ)
Στην προκειμένη περίπτωση η ενάγουσα, ισχυριζόμενη ότι με τον εναγόμενο τέλεσαν νόμιμο γάμο, από τον οποίο απέκτησαν ένα ανήλικο τέκνο, την ........, ότι με τον εναγόμενο βρίσκονται σε διάσταση από υπαιτιότητά του, ενώ η ίδια αδυνατεί να εργαστεί για να εξασφαλίσει την διατροφή της και την διατροφή του ανηλίκου τέκνου της, του οποίου ασκεί προσωρινά την επιμέλεια δυνάμει της με αριθμό 16924/2017 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, ζητά, όπως το αίτημα της αγωγής νόμιμα περιορίστηκε με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της ενάγουσας που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την απόφαση πρακτικά συνεδρίασης και με τις έγγραφες προτάσεις της, να ανατεθεί στην ίδια οριστικά η επιμέλεια της ανήλικης .........., και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει, υπό την ιδιότητά της ως ασκούσας την επιμέλεια της ανήλικης Χριστίνας, το ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ μηνιαίως, την 1η ημέρα κάθε μήνα για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής της, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρι την εξόφληση, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος με τον οποίο είναι σε διάσταση, να της καταβάλει ως ανάλογη διατροφή της ιδίας το ποσό των διακοσίων (200) ευρώ μηνιαίως, την 1η ημέρα κάθε μήνα για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής της, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρι την εξόφληση, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην πληρωμή της δικαστικής της δαπάνης.
Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η ως άνω αγωγή αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου (άρθρ. 17 αριθμ. 1, 22 και 39Α του Κ.Πολ.Δ.), κατά την προκειμένη ειδική διαδικασία των άρθρων 592 επ, του Κ.Πολ.Δ., είναι δε αρκούντως ορισμένη, σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί στη μεΐζονα πρόταση της αποφάσεως, 1510.1511 επ και 1392, 1485, I486, 1489, 1493 του Α.Κ., καθώς και σ` αυτές των άρθρων 340, 341 παρ. 1, 345 εδ. α’ του Α.Κ. και 176, 907, 910 αριθ. 4 του Κ.Πολ.Δ.
Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ` ουσίαν, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της συζητήσεως του καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής έχει καταβληθεί το απαιτούμενο για το αντικείμενό της τέλος δικαστικού ενσήμου με τα ποσοστά που αντιστοιχούν υπέρ του Ταμείου Νομικών και υπέρ του ΤΑΧΔΙΚ ( Βλ. το με αριθμό ......e- παράβολο που προσκομίζει και επικαλείται η ενάγουσα), ενώ ο εναγόμενος παρίοταται παραδεκτά κατά τη συζήτηση μετά την καταβολή των προκαταβλητέων εξόδων της δίκης.
Ο εναγόμενος αρνήθηκε την αγωγή, εκτός από το αίτημα ανάθεσης της επιμέλειας της ανήλικης στην ενάγουσα-μητέρα της, το οποίο συνομολόγησε και προέβαλε την ένσταση ελαττωμένης διατροφής της ενάγουσας κατά άρθρο 1389-1392εδ.2 και 1495 ΑΚ, στο ποσό των 30 ευρώ μηνιαίως και την ένσταση συνεισφοράς της ενάγουσας στη διατροφή του ανηλίκου τέκνου τους, που θα πρέπει να εξεταστεί με τις υπόλοιπες ενστάσεις ως προς την ουσιαστική τους βασιμότητα.
Από την εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων που προσκομίστηκαν νόμιμα με επίκληση, ειδικότερα δε από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, κατά τη συζήτηση της υποθέσεως, οι οποίες εκτιμώνται καθ’εαυτές, σε συνδυασμό μεταξύ τους και κατά το λόγο της γνώσεως και της αξιοπιστίας του κάθε μάρτυρα, σε συνδυασμό και με τα έγγραφα, τα οποία νομότυπα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, και από όλη, γενικά, τη διαδικασία αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν μεταξύ τους νόμιμο πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο ..... στις 20-8-2014, από τον οποίο απέκτησαν ένα τέκνο , την ....., που γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2014. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων δεν εξελίχθηκε ομαλά εξαιτίας της αντισυζυγικής συμπεριφοράς του εναγομένου , ο οποίος δημιουργούσε συχνά εντάσεις και επεισόδια για ασήμαντη αφορμή και συνήθιζε να απευθύνεται περιφρονητικά στη σύζυγό του, ενώ συχνά έκανε χρήση λεκτικής και σωματικής βίας κατά της συζύγου του και αρνούταν να συνεισφέρει οικονομικά στην κάλυψη των αναγκών της οικογένειάς του, επιβάλλοντας αιματηρή οικονομία ακόμη και στις τροφές και τις ιατρικές δαπάνες του ανηλίκου τέκνου του.Επιπλέον παρά το γεγονός ότι οι διάδικοι απέκτησαν παιδί κατόπιν προσπαθειών εξωσωματικής γονιμοποίησης, ο εναγόμενος επεδείκνυε αδιαφορία για την σωματική και ψυχική υγεία του τέκνου τους, και επέρριπτε ευθύνες στη σύζυγό του για την διαχείριση των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε η ανήλικη. Μέχρι το Σεπτέμβριο του έτους 2016 κατοικούσαν σε μισθωμένο διαμέρισμα επί της οδού ........, οπότε μετακόμισαν σε διαμέρισμα που αγόρασε η ενάγουσα επί της οδού .... αριθμ. .... Η ενάγουσα εργαζόταν μέχρι το έτος 2012 ως πωλήτρια (έκτοτε δεν εργάζεται, κατόπιν συναπόφασης των διαδίκων), ενώ ο εναγόμενος είναι από το έτος 2012 οδηγός και συνιδιοκτήτης σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου ενός ταξί. Μετά τη γέννηση του τέκνου τους δημιουργήθηκαν επιπλέον οικονομικές υποχρεώσεις, τις οποίες οι διάδικοι δεν μπόρεσαν να καλύψουν και αποτέλεσαν αιτία για έριδες και διαπληκτισμούς κυρίως σχετικά με τη λειτουργία του κοινού οίκου και την επιμέλεια και διατροφή του κοινού τους τέκνου. Επιπλέον η καθημερινή παρουσία της εξετασθείσας μάρτυρα, αδελφής της ενάγουσας στην οικογενειακή στέγη και η συχνή διαμονή της στην οικογενεική στέγη των διαδίκων προκειμένου να παρέχει βοήθεια στην αδερφή της κατά την ανατροφή και φροντίδα του ανηλίκου τέκνου της, αποτέλεσε μία ακόμη αιτία προστριβής των διαδίκων και απομάκρυνε αυτούς. Όμως, κανένας από τους συζύγους δεν κατέβαλε σοβαρές προσπάθειες να αποκαταστήσουν την ήδη κλονισμένη σχέση τους, αν και η ενάγουσα αρχικά ζήτησε από τον εναγόμενο να επισκεφτούν «σύμβουλο γάμου», αυτός όμως αρνήθηκε, ενώ την 24.4.2017 η ίδια η ενάγουσα προέτρεψε τον εναγόμενο να αποχωρήσει από την οικογενειακή στέγη ιδιοκτησίας της. `Εκτοτε ο εναγόμενος αποχώρησε από την οικογενειακή στέγη και διαμένει στην πατρική του οικία με τους γονείς του, η δε ενάγουσα στην ως άνω οικογενειακή κατοικία με το ανήλικο τέκνο της. Ενόψει των ανωτέρω, αποδείχθηκε ότι η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων διασπάστηκε από λόγους που αφορούν το πρόσωπο αμφοτέρων των συζύγων, καθώς ο εναγόμενος αποχώρησε από την οικογενειακή στέγη, χωρίς να προσπαθήσει για τη διάσωση του γάμου του, η δε ενάγουσα δεν επέδειξε ανάλογη της ηλικίας της ωριμότητα, υπομονή και επιμονή, τόσο στην συζυγική σχέση όσο και στην φροντίδα του ανηλίκου τέκνου της, για την οποία προσέφυγε στην βοήθεια της αδερφής της και όχι του συζύγου της, έχοντας αναλογούν μερίδιο ευθύνης. Περαιτέρω, πιθανολογείται ότι η ανήλικη ......., ενόψει της ηλικίας της (4 ετών), έχει άμεση ανάγκη της φροντίδας και των περιποιήσεων της μητέρας της - ενάγουσας, η οποία δεν εργάζεται και ήταν αυτή που μέχρι τώρα τη φρόντιζε από τη γέννησή της, συνεπικουρούμενη από τη μητέρα της και κυρίως την αδερφή της που κατοικεί στην πατρική οικία με τους γονείς της (πολύ κοντά στην οικογενειακή κατοικία της ενάγουσας), παρέχοντας τα εχέγγυα για τη σωστή ανατροφή και ορθή διαπαιδαγώγησή της. Αντιθέτως ο εναγόμενος, παρά το γεγονός ότι αγαπά πολύ το παιδί του, δεν μπορεί να αφιερώνει το χρόνο που απαιτείται λόγω της πολύωρης εργασίας του, που είναι συχνά νυκτερινή με αποτέλεσμα την ημέρα να ενοχλείται από την παρουσία του παιδιού, κατά την διάρκεια της ημέρας. Κατόπιν τούτου και συνεκτιμώντας την ανάγκη σταθερότητας των συνθηκών ανάπτυξης των ανηλίκων στην κρίσιμη αυτή νηπιακή ηλικία, το Δικαστήριο κρίνει, με γνώμονα το συμφέρον του ανήλικου τέκνου, να ανατεθεί οριστικά η επιμέλειά του στη μητέρα του - ενάγουσα, δεκτού γενομένου του σχετικού αιτήματος. Επιπλέον, το ανήλικο τέκνο των διαδίκων δεν επιβαρύνεται με δαπάνες στέγασής του, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα. Οι λοιπές δαπάνες διαβίωσής του, ήτοι τροφής, ένδυσης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ψυχαγωγίας, είναι οι συνήθεις δαπάνες παιδιών αντίστοιχης με αυτό ηλικίας (4 ετών), ενώ φοιτά στον παιδικό σταθμό ........ δωρεάν λόγω του ότι η μητέρα του - ενάγουσα δεν εργάζεται και έχει επιδοτηθεί προς τούτο μέσω του προγράμματος ΕΣΠΑ, καταβάλλοντας μία ελάχιστη συνδρομή 30 ευρώ μηνιαίως για επιπλέον δραστηριότητες θεατρικού παιχνιδιού και μουσικής προπαιδείας ,που πραγματοποιούνται στο σχολείο του. Επίσης, δεν μπορεί να εξασφαλίσει μόνο του τη διατροφή του, γιατί στερείται περιουσίας ή εισοδημάτων από οποιαδήποτε πηγή και λόγω της ανηλικότητάς του δεν μπορεί να γίνει λόγος για εργασία και πορισμό εισοδημάτων προς κάλυψη των διατροφικών του αναγκών. Συνεπώς, το ως άνω τέκνο έχει δικαίωμα διατροφής σε χρήμα έναντι των γονέων του, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις οικονομικές δυνάμεις τους. Ο εναγόμενος είναι οδηγός και συνιδιοκτήτης σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου ενός ταξί, σύμφωνα με τα ανωτέρω αναφερόμενα, ενώ οι μηνιαίες αποδοχές του ανέρχονται περίπου στο ποσό των 1.000 ευρώ. Κατοικεί πλέον στην πατρική οικία, μαζί με τους γονείς του, ενώ δεν διαθέτει άλλη περιουσία ή εισοδήματα. Η ενάγουσα δεν εργάζεται, καθόσον έχει αναλάβει από τη γέννηση του ανήλικου τέκνου της τη φροντίδα του, σύμφωνα με τα παραπάνω, που κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας συνδέεται με τη συνοίκηση και είναι αποτιμητή σε χρήμα. Ωστόσο δύναται να εργαστεί λόγω της μακρόχρονης εργασιακής της εμπειρίας ως πωλήτριας και της φοίτησης του ανηλίκου τέκνου της σε παιδικό σταθμό και νηπιαγωγείο, έστω και με μειωμένο ωράριο για την εξασφάλιση ελάχιστου εισοδήματος 300 ευρώ, και εάν δεν πράττει αυτό είναι διότι λαμβάνει οικονομική ενίσχυση από τους συγγενείς της. Εισοδήματα όμως από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι έχει, δεδομένου ότι οι τραπεζικές της καταθέσεις αναλώθηκαν στην αγορά της οικογενειακής κατοικίας. Δεν επιβαρύνεται με δαπάνες στέγασής της, αφού διαμένει στην ιδιόκτητη κατοικία που αποτέλεσε την οικογενειακή στέγη, ενώ διαθέτει και ακίνητη περιουσία στη ..... και ειδικότερα ποσοστά συνιδιοκτησίας σε δώδεκα αγρούς στην περιοχή της ..... και σε ένα διαμέρισμα (εξοχική κατοικία) στη..... (όπως προκύπτει από τη βεβαίωση δηλωθείσας περιουσιακής κατάστασης μέχρι την 30.9.2016 που προσκομίζει η ενάγουσα) τα οποία όμως δεν της αποφέρουν εισοδήματα διότι δεν έχει εξασφαλίσει την συμφωνία των συγκυριών τους για την εκμετάλλευσή τους. Η ίδια, δεν βαρύνεται κατά νόμο με την υποχρέωση διατροφής τρίτου προσώπου, πλην του ανήλικου τέκνου της, ενώ για την κάλυψη των δαπανών διατροφής της λαμβάνει και οικονομική ενίσχυση από τους συνταξιούχους γονείς της. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, οι μηνιαίες ανάγκες του ανηλίκου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και ανταποκρίνονται στα απαραίτητα έξοδα για τη διατροφή, ένδυση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ψυχαγωγία, ανέρχονται κατά μήνα στο ποσό των 500 ευρώ. Από το ποσό αυτό ο εναγόμενος είναι σε θέση να καταβάλλει προσωρινά, σε χρήμα, το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ, ενώ κατά το υπόλοιπο ποσό που απαιτείται για τη διατροφή του, συμμετέχει η ενάγουσα με την παροχή σε αυτό στέγης αλλά και όλων των υπηρεσιών φροντίδας που συνδέονται με την συνοίκησή τους και είναι αποτιμητές σε χρήμα. Παρά την εύλογη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων όμως, δεν πιθανολογείται ότι η ενάγουσα είναι οικονομικά ασθενέστερη από τον εναγόμενο, με βάση τις συνθήκες της ζωής των διαδίκων τόσο κατά τη διάρκεια της κοινής οικογενειακής ζωής τους όσο και κατά τη χωριστή διαβίωση αυτών, όπως περιγράφονται ανωτέρω, συνεπώς πρέπει να απορριφθεί κατ’ ουσίαν ως αβάσιμο το αίτημα περί καταβολής μηνιαίας διατροφής στην ενάγουσα.
Συνακόλουθα, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η αίτηση ως ουσία βάσιμη και να ανατεθεί προσωρινά η άσκηση της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, ........., στην ενάγουσα μητέρα και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει, το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα, στην ενάγουσα ως προσωρινή διατροφή για το ως άνω ανήλικο τέκνο τους το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ, από την επίδοση της αγωγής και για μία διετία , την πρώτη ημέρα κάθε μήνα με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε δόσης μέχρι την εξόφληση. Κατά παραδοχή δε του σχετικού, παρεπομένου αιτήματος της αγωγής και ενόψει των διατάξεων των άρθρων 907 και 910 αρ. 4 του Κ.Πολ.Δ., πρέπει η παρούσα απόφαση, ως προς τις προαναφερθεΐσες καταψηφιστικές διατάξεις της περί διατροφής, να κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή στο σύνολό της. Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εναγομένου, αναλόγως της εκτάσεως της νίκης και της ήττας του (άρθρο 178 §1 Κ.Πολ.Δ.)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι ανωτέρω κρΐίθηκε απορριπτέο
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΑΝΑΘΕΤΕΙ οριστικά την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων .......... στην ενάγουσα-μητέρα της, της γονικής μέριμνας ασκούμενης από κοινού και από τους δύο γονείς
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα, υπό την ιδιότητά της ως ασκούσας αποκλειστικός, την επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου τους ...... και για λογαριασμό της, ως συνεισφορά του για την τακτική διατροφή της, το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ μηνιαίως για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, την 1η ημέρα κάθε μήνα, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε δόσης μέχρι την εξόφληση
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την παρούσα απόφαση, ως προς την αμέσως προηγούμενη, περί διατροφής, καταψηφιστική διάταξή της, στο σύνολό της, προσωρινώς εκτελεστή.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εναγόμενο στη δικαστική δαπάνη της ενάγουσας, το ύψος των οποίων ορίζει σε διακόσια πενήντα ευρώ (250,00 €)
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στη Θεσσαλονίκη, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο, στις 10 Δεκεμβρίου 2018.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μ.Δ.
ΑΠΟΦΑΣΗ 153/2017 ΜΠΡ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
ΑΠΟΦΑΣΗ 6295/2017 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ-ΕΚΟΥΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΗΘΗΚΕ ΧΩΡΙΣ ΓΑΜΟ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ
6733/2016 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ ΑΣΦ (ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΤΕΚΝΩΝ
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑ-ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ (ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΔΙΚΑΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ)-ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΗ ΣΕ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΝΟΜΟΣ 102/2013 ΜΠΡ ΧΑΛΙΔΙΚ
ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ (ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ)-ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΗ ΣΕ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΡΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ 10459/2013 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΗ ΣΕ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΡΜΕΝΟΠΟΥΛΟ-ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΕΚΝΟΥ
7108/2015 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ
ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ 13957/2013 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ
7108/2015 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ ΤΡΙΤΑΝΑΚΟΠΗ ΣΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ(ΑΣΦ) (Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
ΑΠΟΦΑΣΗ 6295/2017 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ-ΕΚΟΥΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΗΘΗΚΕ ΧΩΡΙΣ ΓΑΜΟ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ
153/2017 ΜΠΡ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΤΕΚΝΟΥ ΜΟΛΔΑΒΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ
896/2021 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ ΕΙΔΙΚΗ-ΜΕΤΡΟ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΥΠΕΡ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΤΕΚΝΩΝ-ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΕ ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ
ΑΡΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΤΕΥΧΟΣ 2021/1733,2022/26
896/2021 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛ (ΕΙΔΙΚΗ)
Αγωγή μητέρας ανηλίκου τέκνου κατά πατέρα για καταβολή μηνιαίας διατροφής υπέρ αυτού. Ο έχων την προσωρινή ή οριστική επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου δύναται νομίμως να εκπροσωπεί αυτό στην δεδομένη δίκη. Αγωγές που αφορούν επίλυση οικογενειακών διαφορών και ασκήθηκαν μετά τις 15.01.2020 πρέπει να υπαχθούν προγενεστέρως σε υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης κατά τα οριζόμενα στον Ν. 4640/2019. Συνέπειες παραβίασης της ως άνω προδικασίας. Ο ενάγων πρέπει να ενημερωθεί εγγράφως από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του για την δυνατότητα υπαγωγής της διαφοράς του σε διαμεσολάβηση. Υποχρέωση των γονέων να συνεισφέρουν από κοινού βάσει των οικονομικών τους δυνάμεων στην κάλυψη των μηνιαίων δαπανών διαβίωσης των τέκνων εφόσον τα ίδια στερούνται περιουσίας και εισοδημάτων προς τούτο. Συνεκτιμώμενα κριτήρια για τον υπολογισμό των οικονομικών δυνάμενων των γονέων όπου συνυπολογίζονται και τα εισοδήματά που εκείνοι παρέλειψαν ενάντια στην καλή πίστη (ΑΚ 288) να εξασφαλίσουν βρίσκοντας εργασία. Η αμφισβήτηση εκ μέρους του εναγόμενου γονέα της αναλογίας συνεισφοράς του στα έξοδα διατροφής του τέκνου του συνιστά άρνηση της αγωγής. Μέτρο υπολογισμού διατροφής υπέρ ανηλίκων τέκνων. Δέχεται εν μέρει αγωγή.
ΑΠΟΦΑΣΗ 896/2021
(Γενικός Αριθμός Κατάθεσης αγωγής …./2020)
(Ειδικός Αριθμός Κατάθεσης αγωγής …../2020)
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΤΟ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Ελένη Παπαγεωργίου, Πρωτοδίκη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και από τη Γραμματέα Ελένη Σπανουδάκη.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στη Θεσσαλονίκη στις 23 Σεπτεμβρίου 2020, για να δικάσει την υπόθεση:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: …….. του ……, εν διαστάσει συζύγου του ……. του …….., κατοίκου Θεσσαλονίκης, οδός ……., Α.Φ.Μ ……, ως ασκούσας την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της …….. του ……, κατοίκου ομοίως, η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου της δικηγόρου ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΑΔΑΜΙΔΗ (AM ΔΣ Θεσσαλονίκης 004035).
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: ……. του ……, κατοίκου Θεσσαλονίκης, οδός ……, Α.Φ.Μ …….., ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου του ΑΝΝΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ (AM ΔΣ Θεσσαλονίκης 009882).
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η με γενικό αριθμό κατάθεσης …../13-02-2020 και με ειδικό αριθμό κατάθεσης …../13-02-2020 αγωγή της, η συζήτηση της οποίας προσδιορίσθηκε για τη δικάσιμο της 31-03-2020, κατά την οποία ανεστάλη (ματαιώθηκε) η εκδίκασή της, για την προστασία της δημοσίας υγείας έναντι του κορωνοϊού COVID-19. Ήδη με την ........../16-06-2020 πράξη της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης διατάχθηκε η οίκοθεν εισαγωγή προς συζήτηση της παραπάνω υπόθεσης για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την κρινόμενη αγωγή της (όπως το αγωγικό αίτημα με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως, αλλά και με τις προτάσεις της, παραδεκτώς περιορίσθηκε ως προς το αιτούμενο χρονικό διάστημα, σύμφωνα με τα άρθρα 294,295 παρ. 1 εδ. β’ και 297 ΚΠολΔ) η ενάγουσα εκθέτει ότι με τον εναγόμενο απέκτησε κατά τη διάρκεια του γάμου τους ένα ανήλικο τέκνο, του οποίου ασκεί την επιμέλεια και ζητεί να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει την πρώτη (1η) ημερολογιακή ημέρα κάθε μήνα, για λογαριασμό του ως άνω ανηλίκου τέκνου και ως συμμετοχή του στη διατροφή αυτού, το ποσό των 450,00 ευρώ για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση της πληρωμής κάθε δόσης, διότι το ως άνω ανήλικο τέκνο στερείται παντελώς εισοδημάτων και περιουσίας. Τέλος, ζητεί να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στα δικαστικά της έξοδα. Το Δικαστήριο είναι καθ`ύλην και κατά τόπον αρμόδιο για την εκδίκαση της αγωγής (άρθρα 17 αρ.2 και 22 ΚΠολΔ), κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρο 591 παρ. 3 ΚΠολΔ). Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 44 Ν. 4640/2019 περί υποχρεωτικότητας της διαδικασίας διαμεσολάβησης: «Η ισχύς του παρόντος αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, πλην των άρθρων 6 και 7 του παρόντος, τα οποία τίθενται σε ισχύ και καταλαμβάνουν τις αγωγές που κατατίθενται μετά την παρέλευση των κατωτέρω ημερομηνιών, ως εξής: α) από τη 15η Ιανουαρίου 2020 για τις οικογενειακές διαφορές, εκτός από αυτές των περιπτώσεων α`, β` και γ` της παραγράφου 1, καθώς και της παραγράφου 2 του άρθρου 592 ΚΠολΔ». Στην προκειμένη περίπτωση, με βάση την από 14.02.2020 έγγραφη ενημέρωση για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση (άρθρο 3 παρ. 2 Ν. 4640/2019 ΦΕΚ Α’ 190/30.11.2019) του πληρεξουσίου δικηγόρου της ενάγουσας, υφίσταται υποχρέωση προσφυγής της ένδικης διαφοράς σε υποχρεωτική αρχική συνεδρία. Από την παραδεκτή επισκόπηση της πράξης κατάθεσης της επίδικης αγωγής, αποδεικνύεται ότι αυτή κατατέθηκε στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου την 13-02-2020, ήτοι μετά την 15.01.2020, και επομένως η αγωγή παραδεκτά ασκήθηκε με την προηγούμενη υπαγωγή σε υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης, η οποία όμως δεν ήταν επιτυχής (βλ. το προσκομιζόμενο πρακτικό ανεπιτυχούς διαμεσολάβησης). Περαιτέρω, έχει καταβληθεί το ανάλογο τέλος δικαστικού ενσήμου (βλ. το προσκομιζόμενο με κωδικό …………… ηλεκτρονικό παράβολο) και ο εναγόμενος έχει προκαταβάλει τα ορισθέντα έξοδα της δίκης (άρθρο 173 παρ.4 Κ.Πολ.Δ).Η αγωγή είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1390,1485, 1486, 1493, 1496, 1498, 1516 παρ. 2,340, 341, 345 του ΑΚ, 907, 910 αρ. 4, 176 ΚΠολΔ και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω για να κριθεί και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Ο εναγόμενος αρνείται την αγωγή, καθόσον, όταν με την αγωγή δεν ζητείται, όπως εν προκειμένω, το σύνολο του ποσού, στο οποίο αποτιμώνται οι διατροφικές ανάγκες του δικαιούχου, αλλά μόνο το μέρος, το οποίο κατά την άποψη της ενάγουσας πρέπει να βαρύνει τον εναγόμενο γονέα, σε αναλογία προς τις οικονομικές δυνάμεις αυτής και του άλλου γονέα, ο αμυντικός ισχυρισμός του, ότι η αναλογία αυτή είναι διαφορετική από εκείνη που αναφέρεται στην αγωγή λειτουργεί ως άρνηση.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την απόφαση αυτή πρακτικά και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται νόμιμα οι διάδικοι, για να ληφθούν υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν στις 20-08-2014 νόμιμο πολιτικό γάμο στο Δημαρχιακό κατάστημα του Δήμου ...., κατά τη διάρκεια του οποίου απέκτησαν ένα ανήλικο τέκνο, τη ….., που γεννήθηκε στις 08-10-2014. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων δεν εξελίχθηκε ομαλά και διασπάστηκε οριστικά την 24-04-2017. Με την υπ’ αριθμ. 17.316/2018 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου (Ειδική Διαδικασία) ανατέθηκε οριστικά η επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου αποκλειστικά στην ενάγουσα μητέρα του (της γονικής μέριμνας ασκουμένης από κοινού και από τους δύο γονείς) και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος πατέρας του να καταβάλλει στην ενάγουσα μητέρα του, υπό την ιδιότητά της ως ασκούσας την επιμέλεια του προσώπου του και για λογαριασμό του, ως συνεισφορά του στην τακτική διατροφή του, το ποσό των τριακοσίων (300,00) ευρώ μηνιαίως, για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής. Επομένως, το ανήλικο τέκνο των διαδίκων νόμιμα εκπροσωπείται από την ενάγουσα μητέρα του στην παρούσα δίκη διατροφής (1516 Α.Κ). Το ως άνω ανήλικο στερείται περιουσίας και εισοδήματος από οποιαδήποτε πηγή, ενώ λόγω της ηλικίας του δεν μπορεί να ασκήσει βιοποριστική εργασία και ως εκ τούτου έχει δικαίωμα διατροφής σε χρήμα έναντι των γονέων του, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις οικονομικές δυνάμεις τους. Το ως άνω ανήλικο κατοικεί μαζί με τη μητέρα του σε διαμέρισμα ιδιοκτησίας της επί της οδού …… στη ...., επιφάνειας 98 τ.μ και συνεπώς βαρύνεται με το ποσοστό συμμετοχής του μόνο στα λειτουργικά έξοδα της εν λόγω οικίας. Κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής, το ως άνω ανήλικο φοιτά στην Α` Τάξη δημόσιου δημοτικού σχολείου. Σύμφωνα με την ένορκη κατάθεση της μάρτυρα αποδείξεως, το επόμενο έτος θα αρχίσει να παρακολουθεί μαθήματα αγγλικών, ενώ από την τρέχουσα χρονιά θα παρακολουθεί δωρεάν (μέσω ΕΣΠΑ) μαθήματα θεατρικού παιχνιδιού και μουσικοκινητικής αγωγής. Οι λοιπές δαπάνες του ανηλίκου, δηλαδή αυτές που απαιτούνται για τη διατροφή, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την ένδυση, την υπόδηση, την αγορά σχολικών ειδών, την εκπαίδευση, την ψυχαγωγία και την εν γένει συντήρησή του είναι οι συνήθεις παιδιού αντίστοιχης ηλικίας που ζει υπό παρόμοιες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα προέκυψε ότι ο εναγόμενος πατέρας του ανηλίκου είναι από το έτος 2012 οδηγός και συνιδιοκτήτης σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου ενός ταξί. Με βάση τα ανωτέρω, τα καθαρά μηνιαία εισοδήματά του δεν υπολείπονται κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου του ποσού των 1.000,00 ευρώ, ενώ τα ανωτέρω δεν αναιρούνται από το νομίμως προσκομιζόμενο με επίκληση από τον εναγόμενο αντίγραφο του εκκαθαριστικού του σημειώματος αναφορικά με τη δήλωση του φόρου εισοδήματος των οικονομικών ετών 2016 και 2018, καθώς αυτό αναφέρεται σε ανέλεγκτη από την αρμόδια Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία χρήση και, ως εκ τούτου, δεν δεσμεύει το Δικαστήριο, εφόσον δεν έχει ελεγχθεί η ειλικρίνειά του. Ο ίδιος διαμένει πλέον στην πατρική του οικία επί της οδού ……. στη ... και επομένως δε βαρύνεται με δαπάνη καταβολής μισθώματος, βαρύνεται όμως με το ποσοστό συμμετοχής του στις σχετικές λειτουργικές δαπάνες. Η ενάγουσα μητέρα του ανηλίκου λαμβάνει το ποσό των 70,00 ευρώ μηνιαίως ως επίδομα τέκνου και εργαζόταν μέχρι το έτος 2010 ως πωλήτρια, πλέον όμως δεν εργάζεται, καθόσον ανέλαβε αποκλειστικά από τη γέννηση του ανηλίκου τέκνου της τη φροντίδα του. Η ενάγουσα γεννήθηκε το έτος 1970, είναι υγιής και έχει όλες τις προϋποθέσεις-δεδομένου ότι η ανήλικη θυγατέρα της φοιτά ήδη σε ολοήμερο δημοτικό σχολείο και την ίδια μπορούν να συνδράμουν οι συνταξιούχοι γονείς της, οι οποίοι ήδη τη βοηθούν οικονομικά-, αξιοποιώντας τα προσόντα της, το χρόνο της, τις εργασιακές της ικανότητες και τις δυνάμεις της, να εξεύρει εργασία, έστω και με μειωμένο ωράριο (λ.χ σε υπεραγορά), από την οποία θα δύναται να εξασφαλίσει μηνιαίο εισόδημα, ανερχόμενο, με βάση τα συναφή διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής, σε ποσό που δεν θα υπολείπεται αυτού των τριακοσίων (300,00) ευρώ κατά μέσο όρο μηνιαία. Σε κάθε περίπτωση, από τη διάταξη του άρθρου 288 ΑΚ συνάγεται ότι οι γονείς οφείλουν και ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά εργασίας να ανεύρουν εργασία ανάλογη με τα προσόντα τους και τις ικανότητές τους, ώστε αν παραλείψουν να το πράξουν θα τους καταλογιστεί, σύμφωνα με την αντικειμενική θεώρηση της συμμετοχής τους στη διατροφή του ανηλίκου, το εισόδημα που θα μπορούσαν να αποκερδαίνουν από αυτή (ΑΠ 1507/2001, ΕλλΔ/νη 44.1592, ΕφΠειρ 909/2005 ΤΝΠΔΣΑΘ, ΕφΑθ 3389/1995, ΕλλΔ/νη 36,1558 ΜονΠρΑθ 1786/2000, Αρμ. 2002/383), το οποίο στην προκειμένη περίπτωση ανέρχεται στο ως άνω ποσό. Περαιτέρω, η ενάγουσα δεν επιβαρύνεται με δαπάνη καταβολής μισθώματος, αφού διαμένει με το ανήλικο τέκνο της στο ως άνω ιδιόκτητο διαμέρισμά της - το οποίο απέκτησε το Σεπτέμβριο του έτους 2016 με χρήματα που εξοικονόμησε από εκποίηση ακίνητης περιουσίας της στη….. ....περί το έτος 2008 -, βαρύνεται όμως με το ποσοστό συμμετοχής της στις λειτουργικές δαπάνες της εν λόγω οικίας. Η ίδια διαθέτει επίσης ακίνητη περιουσία στη …… ...και ειδικότερα α) ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου της ψιλής κυριότητας και ποσοστό 33,32% της πλήρους κυριότητας ενός διαμερίσματος του 1ου ορόφου στη …….. ..., εμβαδού 54,60 τ.μ περίπου β) ποσοστό 37,50% εξ αδιαιρέτου της ψιλής κυριότητας και ποσοστό 8.33% της πλήρους κυριότητας ενός ακινήτου εντός σχεδίου 1031,25 τ.μ στην ευρύτερη περιοχή της ……. στη ...., καθώς επίσης και διάφορα ποσοστά εξ αδιαιρέτου σε αγρούς, τα οποία είναι απρόσοδα. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι έχουν οι διάδικοι, οι οποίοι δεν βαρύνονται με υποχρέωση διατροφής τρίτου προσώπου, πλην του ανηλίκου τέκνου τους. Σύμφωνα με τα ανωτέρω και με βάση τις οικονομικές δυνάμεις των διαδίκων, την εκτίμηση και σύγκριση αυτών, λαμβανομένων υπ’ όψιν των συνολικών διατροφικών αναγκών του τέκνου τους, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής και των δυνάμεων των γονέων του, από τις οποίες αυτές συνπροσδιορίζονται, κρίνεται ότι η απαιτούμενη ανάλογη διατροφή γι’ αυτό ανέρχεται στο ποσό των πεντακοσίων πενήντα (550,00) ευρώ μηνιαίως, στο οποίο συνυπολογίζεται και η δαπάνη παροχής στέγης, ηλεκτροφωτισμού, ύδρευσης, θέρμανσης και η παροχή προσωπικής εργασίας και των φροντίδων της μητέρας του. Με το ποσό αυτό μπορούν να καλυφθούν όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση και διατροφή του ανταποκρινόμενο προς το επίπεδο που αρμόζει στην ηλικία του και προς το επίπεδο ζωής των γονέων του. Από το ποσό αυτό ο εναγόμενος είναι σε θέση να καταβάλει το ποσό των τριακοσίων πενήντα (350,00) ευρώ μηνιαίως, ενώ με το υπόλοιπο ποσό των διακοσίων (200,00) ευρώ, στο οποίο περιλαμβάνεται και η αποτίμηση των προσωπικών υπηρεσιών και λοιπών παροχών που προσφέρει στο ανήλικο η μητέρα του, βαρύνεται η τελευταία, γενομένου δεκτού κατά ένα μέρος ως ουσιαστικά βάσιμου του σχετικού αρνητικού ισχυρισμού, που προέβαλε ο εναγόμενος. Ενόψει όλων των ανωτέρω, πρέπει η ένδικη αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει, την 1η ημέρα κάθε ημερολογιακού μήνα, ως συμμετοχή του στην τακτική διατροφή του ανηλίκου τέκνου του, το προαναφερόμενο ποσό, για μία τριετία από την επόμενη ημέρα της επίδοσης της αγωγής και με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα της καθυστέρησης της πληρωμής κάθε δόσης. Η παρούσα πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή (άρθρα 907 και 910 αριθμ. 4 ΚΠολΔ) και ο εναγόμενος να καταδικασθεί, λόγω της εν μέρει ήττας του, σε μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας (άρθρ. 178 § 1 ΚΠολΔ), κατά μερική παραδοχή του σχετικού αιτήματος της (άρθρ. 191 § 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα το εν λόγω ποσό ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας, στο οποίο περιλαμβάνονται και τα προκαταβλητέα δικαστικά έξοδα κατ’ άρθρο 173 παρ. 4 ΚΠολΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα, την 1η ημέρα κάθε ημερολογιακού μήνα, για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου τους και ως συμμετοχή του στην τακτική σε χρήμα διατροφή του, για μία τριετία από την επόμενη ημέρα της επίδοσης της αγωγής, το ποσό των τριακοσίων πενήντα (350,00) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα της καθυστέρησης πληρωμής κάθε δόσης.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση προσωρινά εκτελεστή.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εναγόμενο σε μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας, στο οποίο περιλαμβάνονται και τα προκαταβλητέα έξοδα και το οποίο ορίζει στο ποσό των τριακοσίων ογδόντα (380,00) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίσθηκε στις 08/02/2021
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στη Θεσσαλονίκη, στις 08/02-/2021.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Πολιτική για τα cookies
Ένα cookie είναι ένα απλό αρχείο κώδικα που αποθηκεύεται στον υπολογιστή ή στην κινητή συσκευή σας από τον διακομιστή ενός ιστότοπου και μόνο αυτός ο διακομιστής είναι σε θέση να ανακτήσει ή να διαβάσει τα περιεχόμενα αυτού του cookie. Κάθε cookie είναι μοναδικό για το φυλλομετρητή σας. Περιέχει κάποιες ανώνυμες πληροφορίες, όπως ένα μοναδικό αναγνωριστικό και το όνομα του ιστότοπου και κάποια ψηφία και αριθμούς. Το cookie επιτρέπει σε έναν ιστότοπο να θυμάται πράγματα, όπως οι προτιμήσεις σας ή το τι περιέχεται στο καλάθι αγορών σας.
Τα cookies που συλλέγουμε είναι τα εξής:
ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗΣ | COOKIE | ΔΙΑΡΚΕΙΑ |
google.com | _ga _gat _gid 1P_JAR APISID DV HSID NID SAPISID SID SIDCC SSID UULE | Τα cookies στατιστικής ανάλυσης βοηθούν τους ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας να καταλάβουν πώς διαδρούν οι επισκέπτες με την ιστοσελίδας συλλέγοντας και αποστέλλοντας ανώνυμες πληροφορίες. |